Ze względu na swoje właściwości są coraz częściej wybieranym rodzajem podłoża. Posadzki żywiczne – bo o nich mowa – są wysoce odporne na działanie środków chemicznych i wytrzymałe mechanicznie. Dostępnych jest kilka ich rodzajów, które dobiera się pod względem przeznaczenia pomieszczenia; od budownictwa jednorodzinnego po wiadukty i szpitalne sale.
Zalety posadzek żywicznych
Posadzka wykonana w tej technologii nie posiada łączeń i fug, co sprawia, że łatwo utrzymać ją w czystości. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ścieranie i duże obciążenia, dzięki czemu znajduje zastosowanie nie tylko w budownictwie rodzinnym, ale przede wszystkim przemysłowym i drogowym. Są bezpiecznym pokryciem dla ogrzewania podłogowego, a ich specjalny rodzaj pozwala na przewodnictwo ładunków elektrycznych. Ten ostatni znajduje szerokie zastosowanie wszędzie tam, gdzie wykorzystywana jest elektronika (maszynownie, serwerownie, szpitale, hangary lotnicze, hale produkcyjne, laboratoria i wiele innych).
Również pod względem estetycznym posadzki żywiczne dają różne możliwości wykończenia – mogą być wykonane w macie, połysku lub półmacie. Wykazują właściwości antyelektrostatyczne, co dodatkowo sprzyja utrzymywaniu ich w czystości – nie przyciągają zanieczyszczeń. Dodatkowo nie ma przeciwwskazań, by stanowiły odświeżenie zniszczonej podłogi – mogą być wyłożone na przykład na stare płytki typu terakota czy gres bez konieczności ich zrywania.
Podział posadzek żywicznych
Grubość posadzek dobierana jest proporcjonalnie do obciążenia, jakim będzie ona poddawana i od prognozowanego rodzaju wykonywanych na niej prac. Pod tym względem można je podzielić na:
- cienkowarstwowe (wykonane w technice malarskiej 2-3 warstwy, każda o grubości od 0,5 do 1 mm)
- samorozlewne (warstwy mają grubość od 2 do 5 mm, po wylaniu są rozprowadzane i odpowietrzane za pomocą specjalnego wałka z kolcami)
- szpachlowe (warstwy o grubości 6 – 25 mm lub 4-6 mm są sypane i rozprowadzane)
Ze względu na wykorzystany surowiec posadzki żywiczne dzielą się na:
- akrylowe – bardzo wytrzymałe, odporne na ścieranie, wysokoodporne na czynniki pogodowe; możliwe zastosowanie na zewnątrz, w warunkach intensywnej eksploatacji (nawierzchnie mostów, parkingów, ramp). Podstawowym komponentem jest monomer lub rozpuszczony w nim polimer, za utwardzacz służy w większości przypadków nadtlenek benzolu. W składzie znajdują się także pigmenty mineralne i wypełniacz. Dzięki użyciu odpowiedniej dawki nadtlenku będącego katalizatorem można regulować czas, w jakim zajdzie polimeryzacja. Sprawia to, że w przeciwieństwie do pozostałych posadzek żywicznych można ją wylewać w niekorzystnych temperaturach.
- poliuretanowe – znajdują zastosowanie tam, gdzie nie występuje duże obciążenie, charakteryzują się wysoką elastycznością. Składa się na nią żywica poliuretanowa i utwardzacz poliizolacyjny, występuje dodatek pigmentów i wypełniaczy.
- epoksydowe – są bardzo odporne na czynniki mechaniczne, wytrzymują duże obciążenia i intensywną eksploatację. Ich podstawowymi składowymi są żywica epoksydowa i utwardzacz aminowy, wśród dodatków występują piasek kwarcowy i pigmenty.
- poliuretanowo-epoksydowe – takie połączenie pozwala wykorzystać cechy charakterystyczne obu typów posadzek.
Decydując się na zastosowanie jednej z posadzek żywicznych, stawiamy na wygodę użytkowania, łatwość utrzymania czystości i trwałość – powierzchnia posłuży przez lata niezależnie od stopnia eksploatacji. Ułożenie jej należy zlecić fachowcom, ponieważ jest to proces wymagający specjalistycznej wiedzy o materiale oraz doświadczenia.
